Ντεμπραγιάζ, του Ντε Βος Ρεμί

Μετάφραση: Έρση Βασιλικιώτη

Σκηνοθεσία: Χριστίνα Χατζηβασιλείου

Σκηνικά - κοστούμια: Όλγα Χατζηιακώβου

Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου, Μαρία Λαζαρίδου

Video Art: Γιάννης Πειραλής

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Λαζαρίδου

Οργάνωση παραγωγής: Πέτρος Κοκόζης

Παίζουν οι ηθοποιοί: Νικόλας Μαραγκόπουλος, Τιμολέων Παπαδόπουλος, Σίμος Πατιερίδης, Μίλτος Σαμαράς, Εύη Σαρμή, Χρύσα Τουμανίδου, Κωνσταντίνος Χατζησάββας.

Παραστάσεις θα δίνονται Τετάρτη & Κυριακή στις 19.00, Πέμπτη & Παρασκευή στις 21.00 και Σάββατο στις 18.00 & 21.00.

Débrayage Débrayage

Στο φουλ οι μηχανές του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, πάλι μαζεμένοι οι δημοσιογράφοι για μια συνέντευξη Τύπου, νέο έργο, νέοι άνθρωπο, φρεσκάδα να μπαίνει από παντού, κάτι γίνεται εδώ... Σύμφωνοι, ας κρατήσουμε και κανένα μικρό καλάθι, οι παραγωγές του ΚΘΒΕ δεν έχουν ακόμα ξανοιχτεί στην κρισάρα του κοινού, αλλά η λαχτάρα των ανθρώπων του θεάτρου για να πάνε όλα καλά είναι από μόνη της ένα πρώτο κέρδος...

Κάτι μας λέει πως κάποιες από τις προσδοκίες θα δικαιωθούν στην πρώτη, μετά το παιδικό, παραγωγή που θα ανεβάσει για τη νέα σεζόν το ΚΘΒΕ, με το έργο του Ρεμί Ντε Βος «Débrayage» (Ντεμπραγιάζ), σε σκηνοθεσία Χριστίνας Χατζηβασιλείου. Το έργο, που θα παρουσιαστεί στο Νέο Υπερώο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη 10 Οκτωβρίου, στις 21.00, είναι ουσιαστικά ένα σπονδυλωτό αφήγημα με 13 ξεχωριστές ιστορίες και ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Μάλιστα, ο συγγραφέας θα έρθει στη Θεσσαλονίκη για να παρακολουθήσει την παράσταση της Παρασκευής 1 Νοεμβρίου.

Το έργο από μόνο του, αν και γράφτηκε πριν από περίπου είκοσι χρόνια, από έναν άνθρωπο που εργάστηκε σε διάφορες δουλειές και ξεκίνησε περιγράφοντας τις δικές του, ουσιαστικά, εμπειρίες και όπως αναφέρει κι ο ίδιος στο σημείωμά του αναφέρεται «στις ζημιές που μπορεί να προκαλέσει η αντιφατική, σχεδόν νευρωτική σχέση την οποία διατηρεί ένα άτομο με την εργασία του. Ο σκοπός μου είναι το να μπορεί κανείς να γελά με τραγικές καταστάσεις τις οποίες και αναγνωρίζει αμέσως. Στην περίπτωση της Ελλάδας, η κατάσταση έχει μια ιδιαίτερη οξύτητα. Είναι ταυτόχρονα η χώρα όπου γεννήθηκε το δυτικό θέατρο, στο οποίο και ανήκω (πολλές γαλλικές λέξεις προέρχονται από την ελληνική!), αλλά και η χώρα που υπέστη ίσως τους ισχυρότερους κραδασμούς ενός νεοφιλελεύθερου συστήματος, το οποίο και καταγγέλλει το θεατρικό αυτό έργο. Οπότε, διακαώς λέω στους Έλληνες: κρατάτε γερά. Ελπίζω το έργο μου να σας αγγίξει κι εκεί που βρίσκεστε, να μπορέσετε να γελάσετε μ’ αυτή την πραγματικότητα που αντιμετωπίζουμε όλοι μας».

Στις τουαλέτες

Η Χριστίνα Χατζηβασιλείου (φωτογραφία κάτω), η νεαρή σκηνοθέτιδα που εκτός από το «Ντεμπραγιάζ» παρουσιάζει στις σκηνές της πόλης και τον «Βυσσινόκηπο» στη Βίλα Καπαντζή (με την Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης» για δεύτερη σεζόν), αναρωτήθηκε «ποιος είναι εκείνος ο χώρος που οι άνθρωποι μπορούν να νιώσουν ελεύθεροι, να είναι ο εαυτός τους, στις νέες, φασιστικές, σχέσεις εργασίας που έχουν διαμορφωθεί». Έψαξε, έκανε έρευνα σχετικά με το τι γίνεται στις μεγάλες, απρόσωπες εταιρίες και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτός ο χώρος μπορεί να είναι μόνο οι τουαλέτες!

«Εκεί υποθάλπονται περίεργες σχέσεις κι εκεί υπάρχει το σκηνικό των διαπροσωπικών σχέσεων, όπου λέγονται πράγματα», εξήγησε η σκηνοθέτιδα και τοποθέτησε την παράσταση στη «βεντάλια» που ανοίγει το ΚΘΒΕ σχετικά με την πραγματικότητα που μας περιβάλει. Έτσι, μάλλον, πρέπει να ιδωθεί και το ανέβασμα του έργου του Γάλλου συγγραφέα, σ' ένα περιβάλλον όπου ο φόβος της ανεργίας και η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων επιβάλλει συμπεριφορές και καταστάσεις. «Το έργο αφήνει ερωτήματα για τον σύγχρονο τρόπο επιβίωσης», λέει η Χριστίνα Χατζηβασιλείου, δίνοντας και το στίγμα της παράστασης.

ΤΑΣΟΣ ΡΕΤΖΙΟΣ, tretzios@egnatiapost.gr